Persoonlijke Beoordeling
Project jaar 2 CMD
Sacha Kijzers
CMD2A • 0852527 • 18 februari 2013
Inleiding
Een project met deze omvang heb ik nog nooit gehad.
Vorig jaar duurde het project nooit langer dan een enkel kwartaal, en we hadden alleen bij het laatste project een simpele expo. Dit project gaat niet alleen twee kwartalen duren, ook hebben we een grote expo aan het einde en zijn alle vakken buiten het project dit kwartaal bedoeld als aanvulling op het project.
Vorig jaar duurde het project nooit langer dan een enkel kwartaal, en we hadden alleen bij het laatste project een simpele expo. Dit project gaat niet alleen twee kwartalen duren, ook hebben we een grote expo aan het einde en zijn alle vakken buiten het project dit kwartaal bedoeld als aanvulling op het project.
Is dit een stressvol idee? Dat ongeveer twee kwartalen hard werken allemaal op een moment beslist gaat worden? Jazeker, maar dit is ook een kans om echt iets heel moois en compleets te gaan bedenken, maken en bouwen! Met deze instelling ben ik aan het project begonnen, en als ik alvast een deel van de reflectie mag verklappen: “Het is ons gelukt om iets moois en compleet te bouwen!”
Inhoudsopgave
Hoofdstuk 1: proces in weken
Week 1-3 Pag. 4
Week 4-7 Pag. 5
Week 8-10 Pag. 6
Week 11-12 Pag. 7
Hoofdstuk 2: Ik in het team
Doing the research Pag. 8
Presenting the research Pag. 8
Defining the process Pag. 9
Creating Pag. 9
Review Pag. 10
Reflection Pag. 10
Invalshoeken Pag. 11
Risico’s nemen Pag. 12
Nieuwsgierigheid Pag. 13
Hoofdstuk 1
Proces in weken
Hier beschrijf ik in een kort stukje wat er per week speelde in het groepje. Zo krijg je een idee van hoe ons proces is verlopen en hoe we werkten met deadlines en deliverables. De gegevens hier zijn niet 100% correct in tijd, maar ze geven wel een goed idee van ons werkproces.
Week 1:
De kickoff! We verzamelden allemaal in de mediatheek en kregen een briefing over wat het project in ging houden. We vormden daarna ons team met Arjen als teamleider. Toen mochten we allemaal een kaartje uitkiezen met een doelgroep erop. De menswaarden van de gekozen doelgroep zou uiteindelijk de basis worden voor ons telecombedrijf. Ik koos het kaartje uit met hipsters, omdat me het niet alleen een interessante doelgroep leek, maar ook een uitdaging om te onderzoeken. De rest van het team was het hier mee eens en de keuze was gemaakt.
Week 2:
In week 2 begonnen wij aan ons research, het was in de eerste week vooral beperkt tot deskresearch, aangezien onze doelgroep geen duidelijk gezicht heeft. Eerst moesten we kijken wat een hipster nou precies is. We vonden allemaal een aantal definities van hipster uitgelegd in een serie van filmpjes en artikelen. We lieten ons favoriete filmpje aan de klas zien:
http://www.youtube.com/watch?v=jbTI7eWaQbk
http://www.youtube.com/watch?v=jbTI7eWaQbk
Week 3:
Na genoeg deskresearch te hebben gedaan konden we echt een aantal hipsters interviewen. Margot en ik kenden er beiden een persoonlijk. Ik hield een interview via Skype dat ik opnam, zodat Michiel een transcript kon maken. Margot hield haar interview persoonlijk. Arjen vertelde ons dat bij de theaterschool hij iemand kent die onder de hipster zou vallen. We besloten om volgende week haar en haar vriendinnen te interviewen.
Week 4:
Sommige andere groepjes zijn al bezig met concepten, maar wij staan achter onze beslissing om het onderzoek heel goed en uitgebreid te maken zodat we een sterke basis hebben. We interviewen maar liefst 4 hipsters via Arjen’s contact op de theaterschool. We filmen het en ik maak er een mooi geheelte van. Ook typen we allemaal transscripts uit.
Het filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=2wraioyx1uk
http://www.youtube.com/watch?v=2wraioyx1uk
Week 5:
Tijd voor een conceptpresentatie! Het probleem is alleen dat we nog maar net klaar zijn ons onderzoek! Daarom spreken we een dag van tevoren af om met z’n allen op school te werken voor de presentatie. Michiel komt met de naam Emblaze, die passie en kracht moet uitstralen. Ons idee is dat elke winkel een heel ander thema heeft, zodat het leuk wordt om elke winkel te gaan ontdekken. We sluiten de dag af met als opdracht dat we allemaal logo’s maken, zodat we die morgen in de presentatie kunnen laten zien. Dit pakt alleen niet heel goed uit, we presenteren ons halve idee en de klas en de leraren krijgen een verkeerd idee van ons concept. We moeten volgende week alles goed rechtzetten.
Week 6:
Michiel is afwezig, dus gaan Arjen ik en Margot verder met ons concept. Het probleem is alleen dat we de weg een beetje kwijtraken, we hamerden een beetje te veel op het Explorer deel van onze gevonden menswaarden. We kwamen alleen op een Indiana Jones achtige ervaring uit, wat totaal niet was waar we naar zochten. Toen Michiel terug kwam gooiden we ook veel werk weg, omdat we helemaal de verkeerde kant op waren gegaan.
Week 7:
We zitten voor de tweede keer zonder enige vooruitgang. We zoeken overal naar inspiratie, totdat een van ons de Levi’s televisiereclame noemt in een vergadering. Degenen die hem hadden gezien waren het er allemaal over eens dat het een geweldige reclame is. De reclame is een serie van filmfragmenten met een inspirerende voice-over die steeds intenser wordt. Dit filmpje zou de ultieme inspiratie worden voor onze uiteindelijke merkbeleving.
Week 8:
We gaan onze merkbeleving op papier zetten, om inspiratie op te doen gaan we op telecomsafari in Rotterdam. We bezoeken de T-Mobile, The Phone House, maar ook de Levi’s store en een ondergrondse schoenenwinkel. We zetten onze bevindingen op papier en proberen ons merk te beschrijven. Ons merk is zwaar en het gloeit in de donkere harde wereld, het is de rots in de branding. Het is loodzwaar, maar je draagt het toch met je mee omdat je sterk bent.
We hebben een gesprek met Ruth over hoe ver we zijn. En ze reageert erg positief, vooral het feit we niemand gaan veranderen die bij ons erbij komt (je kunt je oude baksteen Nokia nog steeds gebruiken met ons abonnement). Dit geeft ons zoveel moed dat we nog uren na deze bespreken verder werken aan ons project.
Week 9:
De Expo komt dichterbij, en we moeten echt iets concreets hebben als we een goede winkel willen bouwen. We spreken af om bij Margot’s huis te werken in de vakantie voor twee volle dagen op rij. De eerste dag komen we niet verder dan wat papierwerk. Maar op de tweede dag zijn Michiel en ik als laatste over nadat Margot naar een opdracht en Arjen ziek naar huis is. En verzinnen we samen op basis van een Galaxy app die Michiel ooit zag de uiteindelijke visuele stijl van ons bedrijf. De naam Infin ontstaat in een Skype vergadering diezelfde avond.
Week 10:
Margot maakt een logo voor infin, de eerste versie is koffiekleurig en wordt snel aangepast naar een ruitmethema. Wij presenteren vol trots onze reincarnatie als infin, maar de klas krijgt opnieuw het verkeerde idee. De ruimte doet ze teveel denken aan Science Fiction, en daarom snappen ze het bijvoorbeeld niet als wij houten tafels in de winkel willen. De docenten snappen het echter beter, en na onze uitleg zeker. Toch willen wij wel van het Sci-Fi idee af, daarom gaan we nogmaals terug naar de tekentafel.
Het heelal veranderen we naar een sterrenhemel, dit maakt het meer down to earth. Het gevoel van languit in het gras liggen en de oneindigheid te omarmen.
Het heelal veranderen we naar een sterrenhemel, dit maakt het meer down to earth. Het gevoel van languit in het gras liggen en de oneindigheid te omarmen.
Week 11:
De Expo komt eraan! Gelukkig hebben we de vorige week al deels bekeken wat voor dingen we in onze stand willen hebben. Wij gaan geen stand bouwen, maar een echte winkel. Wij willen dus een lokaal hebben, dat gaan we verduisteren en met kerstlampjes maken we een sterrenhemel. Arjen en ik zijn meerdere dagen bezig om van hout een toonbank in mekaar te timmeren en daarna te voorzien van een mooi lakje verf zodat we een echte winkel hebben.
In zeer korte tijd maken Margot en Michiel nog de outfits, folders, en een sfeervol filmpje van een timelapse van een sterrenhemel om in de winkel af te spelen op ons scherm.
Week 12:
De expo! We kunnen wegens bureaucratische redenen pas twee uur later dan de rest ons lokaal binnen, Arjen en ik beginnen meteen met de boormachine de toonbank in mekaar te schroeven. Michiel en Margot richten de rest van de winkel in, een probleem komt tervoorschijn; de grote tafel is niet uit mekaar te halen. Gelukkig weten we de schroeven los te maken met mijn boormachine. Uiteindelijk krijgen we de winkel deels af als de beoordeling er is.
Tijdens de beoordeling en als er andere leerlingen komen kijken heb ik mijn verkoperspraatje paraat, ik doe alsof de bezoekers een klant van de winkel zijn en ik beantwoord hun vragen over infin.
Aan het einde zijn we allemaal doodop, we schroeven de toonbank uit elkaar. De tafel weer in mekaar en we ruimen alles weer op.
Hoofdstuk 2:
Ik in het team
Ik had de taak van researcher op me aangenomen, omdat ik wist dat ik niet goed genoeg ben met Adobe om de taak van Visual Designer op te nemen. Zeker niet bij zo’n groot project. Ik was van plan risico’s te nemen, maar niet bij zo’n moment.
Doing the Research
Ik kreeg aan het begin de titel van research en was dan ook grotendeels verantwoordelijk voor een groot deel van het research, en bijna altijd aanwezig bij fieldresearch van de anderen. Ik interviewde zelf de eerste hipster en was notulist bij alle andere interviews (op Margot’s interview na). Ik zorgde ervoor dat ons audio en beeldmateriaal op tijd op de blog stond en presentabel was, door bijvoorbeeld hier en daar bij zachtere stukjes ondertitels toe te voegen.
Het uitschrijven van de transcripts en de ladderings werden wel deels door anderen gemaakt, maar dit kwam vooral omdat we in deze fase van het project nog geen echte andere taken hadden.
Later gingen we nog op telecomsafari om te kijken hoe andere telecombedrijven het doen. Margot maakte foto’s en we keken niet alleen naar de winkel zelf, maar ook naar wat voor muziek ze draaiden en wat voor publiek er kwam.
Presenting the Research
Ons eerste deskresearch presenteerden wij in deze Keynote presentatie:
https://www.dropbox.com/s/svvzm3umznlus4z/P2%20T2%20P2.key
https://www.dropbox.com/s/svvzm3umznlus4z/P2%20T2%20P2.key
In deze presentatie hebben wij het over het feit dat er in iedereen wel een hipster schuilt, en dat iedereen wel hipstertrekjes heeft, daarom bevat de presentatie een quiz voor de klas.
In de verdere presentaties lieten we onder andere ons interviewfilmpje zien (link staat op pagina 5)
Defining the proces
We zijn meerdere malen de mist in gegaan, en gooiden daarna al het gemaakte werk weer weg zodat we echt iets goeds kunnen krijgen. We wilden geen werk laten staan omdat we er moeite in hadden gestopt, alleen als het bij de doelgroep past.
Hierdoor liep het proces een beetje hobbelig, ook hadden we wat communicatieproblemen en zaten we een aantal keer niet allemaal op dezelfde lijn. Een teamlid legde dan zijn of haar idee uit, en dan vond niemand het erbij passen omdat ze ieder een ander idee hadden van hoe ons eindproduct zou moeten worden.
Pas toen we begonnen aan infin was het allemaal duidelijk en concreet, toen kwam ook de ijverige werkgeest in iedereen echt naar boven. Arjen hield zich bijvoorbeeld vooral bezig met documenten, maar besloot ineens om van hout iets te bouwen voor onze expo, waar ik hem graag bij hielp.
Creating
Het probleem bij mij als het gaat om werk presenteren is is dat mijn werk grotendeels onzichtbaar is, ik vindt mezelf het nuttigst als ik aanwezig ben bij een goede brainstormsessie. De ideeën die daar uit komen zijn meestal deels door mij bedacht. Onze uiteindelijke incarnatie, infin, is volledig door mij en Michiel bedacht. Daarna bracht ik het nog wat meer down-to-earth door het een sterrenhemel te maken in plaats van een heelal. Ook hoe de app werkt met het sterrensysteem en hoe alles uitgedrukt wordt in die app (sterren in plaats van geld of belminuten) komt van mij.
Maar ik heb ook genoeg andere dingen gedaan, ik had een aantal posters ontworpen die we helaas niet voor de expo uitgeprint kregen, maar die wel een goed idee gaven van wat voor sfeer ons merk heeft en je in de winkel zou hebben.
Zoals ik al een paar keer eerder heb genoemd hebben Arjen en ik de toonbank ontworpen, het materiaal gekocht en uiteindelijk gebouwd en geverfd.
Ik heb tegen het einde voor de lespresentaties gezorgd nadat Michiel mij het programma Keynote een keertje uitlegde.
Review
Ik en het team hadden meerder review momenten gehad, maar geen had zoveel impact als het gesprek met Ruth. Op ons research na en wat experimenten met een greenscreen hadden we eigenlijk niets te presenteren. Dus dat was wat we presenteerden, maar tijdens het gesprek kwam het balletje vanzelf aan het rollen. En samen met Ruth erbij hebben we een hele belangrijke basis gelegd voor wat uiteindelijk infin zou worden. Het feit dat ons bedrijf iedereen accepteert en niets aan je ging veranderen bracht het idee naar voren dat ons bedrijf elke telefoon, maakt niet uit hoe oud, met elkaar kan connecten. Als je oude Nokia een deel van jezelf is, dan aan wij daar niets aan veranderen. Ook het feit dat we niet veel hadden, maar dat we alles wat we hadden konden argumenteren vond zij bijzonder. Zo wist ze dat we alles met een reden hadden gemaakt en dat we alsnog goed op weg waren om iets goeds te maken.
We zaten voor het gesprek een beetje in een dip, maar daarna kregen we erg veel energie en passie, waardoor we in korte tijd heel veel belangrijk en goed werk afleverden.
Reflection
Wat is er goed gegaan? Het klinkt misschien gek om te zeggen, maar ik ben heel erg blij met ons proces. We hebben vaak aan de noodrem moeten trekken om opnieuw te beginnen en we hadden een aantal communicatieproblemen, maar dat maakte het proces alleen maar leerzamer. We zijn meerdere malen keihard onderuit gegaan, maar door goed naar de situatie te kijken konden we altijd weer overeind kruipen. Ook merkte we een duidelijke disconnect met Margot soms in vergaderingen, wat waarschijnlijk komt doordat we haar pas sinds dit jaar kennen, hier kan ze natuurlijk niets aan doen, maar is wel iets om rekening mee te houden als we nieuwe projectgroepjes maken. Van de mensen in het groepje zou ik eigenlijk vooral Michiel terug willen zien in een groepje met mij. Arjen heeft een andere manier van denken, waardoor hij sommige taken fluitend kan maken, met andere dingen heeft hij een beetje een disconnect. Al met al zou het helemaal geen straf zijn om bij het volgende project in hetzelfde team terecht te komen.
Invalshoeken
Hier heb ik het eigenlijk al veel gehad, dat ik tijdens brainstorms echt het nuttigst ben bijvoorbeeld. Maar ik heb ook mijn toekomstige werkmotto ontdekt: “zorg dat je alles kunt argumenteren, kun je dat niet, dan is het waarschijnlijk niet goed genoeg.”
Met deze strategie hebben wij naar alles gekeken, en het was duidelijk. Tijdens de expo hadden we misschien niet zoveel concrete dingen als de andere groepjes, de app was niet meer dan een serie screenshots, aan de site waren we helemaal niet meer toegekomen en wij hadden niet eens echt zelfgedrukte shirts. Maar het feit dat we die kern van het bedrijf zo goed gefinetuned hadden en al onze keuzes konden verklaren zorgde volgens mij bijna volledig voor ons hoge cijfer (tussen de 8 en de 9). Dit is een werkideologie waar ik volledig achter sta en die ik voortaan voor meer dingen ga gebruiken, ook voor werk buiten school.
Met deze strategie hebben wij naar alles gekeken, en het was duidelijk. Tijdens de expo hadden we misschien niet zoveel concrete dingen als de andere groepjes, de app was niet meer dan een serie screenshots, aan de site waren we helemaal niet meer toegekomen en wij hadden niet eens echt zelfgedrukte shirts. Maar het feit dat we die kern van het bedrijf zo goed gefinetuned hadden en al onze keuzes konden verklaren zorgde volgens mij bijna volledig voor ons hoge cijfer (tussen de 8 en de 9). Dit is een werkideologie waar ik volledig achter sta en die ik voortaan voor meer dingen ga gebruiken, ook voor werk buiten school.
Risico’s nemen
Wij hebben erg veel risico’s genomen tijdens dit project, ten eerste kozen wij een doelgroep waar niemand echt wat concreets van weet end ie ook nog moeilijk in een hokje te stoppen is. Als je hipsters bij elkaar stopt schrikt dat weer af, een nachtmerrie voor elk bedrijf en iets waar vele grote bedrijven nog steeds over nadenken. Toch hebben wij een oplossing gevonden samen. Ook hebben we vaak een hoop werk weggegooid omdat het niet goed genoeg was zoals ik ongetwijfeld nu al zes keer heb genoemd in dit verslag. Het was erg zwaar en leverde vel extra werkdruk op, maar leverde ons wel een eindresultaat waar we 100% achter staan. En dat vind ik veel belangrijker.
Nieuwsgierigheid
Ik heb de doelgroep grotendeels gekozen omdat ik hipsters erg fascinerend vindt. En het bleek later zelf dat ik door veel anderen best wel onder de hipster valt. Ook waren we allemaal wel bekend met het stereotiepe beeld van de hipster, maar waren we erg benieuwd waarom zo’n persoon nou allemaal die levenskeuzes maakt.
Waarom hipsters in korte tijd vandaan zijn gekomen, wat hun levensdoelen zijn. Waarom ze eruit zien zoals ze eruit zien, dit zijn vragen waar we allemaal antwoorden op kregen via ons onderzoek. En het maakte ons onderzoek een stuk leuker omdat we voor het eerst een beeld kregen van een groep mensen waar we er allemaal wel een van kennen, of zelfs zijn.
